Wystawa Dialog Pokoleń to pierwsza wspólna wystawa matki i syna, Krystyny Rakowskiej i Macieja Rakowskiego. Dwie zupełnie odmienne drogi artystyczne, inne pokolenia spotykają się w miniaturze i temacie interpretacji krajobrazu. Wystawa może próbować odpowiadać na pytanie: „Czy wrażliwość artystyczna jest w genach?”.
Krystyna Rakowska ukończyła matematykę na UMCS w Lublinie. Przez wiele lat była nauczycielem matematyki w szkole podstawowej. Dopiero przypadkiem, podczas zajęć plastycznych dla nauczycieli zorganizowanych w szkole przez Leszka Niewiadomskiego, odkryła w sobie chęć malowania. Maciej Rakowski natomiast jako dziecko przez wiele lat uczęszczał na zajęcia plastyczne do domu kultury na Starym Mieście w Lublinie. Ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, a po studiach zdobywał doświadczenia projektując wnętrza. W ostatnim czasie wrócił do rysunku i zaczął tworzyć monochromatyczne kolaże. Po latach te dwie drogi przecinają się na wystawie pt. Dialog Pokoleń.
Krystyna Rakowska
Urodzona w Legnicy. Absolwentka Matematyki oraz Studiów Podyplomowych w zakresie malarstwa na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Pastelistów Polskich oraz Kazimierskiej Konfraterni Sztuki. Laureatka nagród i wyróżnień w konkursach międzynarodowych ogólnopolskich i środowiskowych.
Artystka lubi podróżować i obserwować polskie krajobrazy, chłonąć ich pofalowanie, zmieniającą się kolorystykę, grę linii i plam. Wrażenia z podróży przekłada potem na język abstrakcji. Emocjonalnie interpretuje elementy krajobrazów pozostałe w pamięci. Duży nacisk w swojej twórczości kładzie na kolor i fakturę, tak jakby drapowała przestrzeń malarską. Widoki stają się nieoczywiste, ekspresyjne, rozmyte. W jej pracach ulotność miesza się z konkretem.
Maciej Rakowski
Urodzony w Lublinie. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W ramach zespołu projektowego pracowni Moszczyńska Puchalska Studio Architektury zdobył II nagrodę w konkursie na rewaloryzację Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Jako dziecko przez wiele lat uczęszczał na zajęcia plastyczne prowadzone przez p. Iwonę Jedlińską w Młodzieżowym Domu Kultury „Pod Akacją” w Lublinie.
Tworzy minimalistyczne monochromatyczne miniatury wykonane tuszem i kredką z elementami kolażu. W jego pracach pojawiają się fragmenty poprzycinanych klisz fotograficznych, mosiądzu, starego pożółkłego papieru oraz kalki. Prace powstają na pograniczu abstrakcji i przedstawienia przestrzeni. Ułożenia linii i plam tuszem mogą nasuwać różne skojarzenia, przypominać fragmenty krajobrazu lub ślady działalności człowieka pozostawione w przestrzeni. Każdy może dostrzec w nich coś innego. To podświadomość odbiorcy podpowie i pozwoli zinterpretować oraz nadać znaczenia gmatwaninie linii poszczególnych prac.
