Dorota Kulicka ur. 1976r., studia na
Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie ukończone w 2012r. oraz Pedagogiki i
Psychologii UMCS ukończone w 2000r. Od kilku lat zajmuje się malarstwem i
rysunkiem. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i Polskiego
Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków.
Nagrody:
I
miejsce
w konkursie „Zapachy życia” –
Rybnik-Boguszowice 2012r.
II
nagroda
w XIII Ogólnopolskim Biennale Twórczości Plastycznej Nauczycieli – Zamość 2016.
Wyróżnienie
honorowe
V Międzynarodowego Biennale Obrazu Qadro-Art. – Łódź 2016
Nagroda
Marszałka Województwa Lubelskiego w XIV Ogólnopolskim Biennale Twórczości
Plastycznej Nauczycieli
Nagroda
w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury za rok 2019 przyznana
przez Zarząd Powiatu w Białej Podlaskiej
III
nagroda w kategorii MALARSTWO w XVI Ogólnopolskim Biennale Twórczości
Plastycznej Nauczycieli Lublin 2022
Wystawy indywidualne:
2013
– „W Drodze …” Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2013
– „Rozmowy” kawiarnia artystyczna Kofi&Ti w Radzyniu Podlaskim
2013
– wystawa malarstwa w Gminnym Ośrodku Kultury w Łomazach
2014
– Galeria ES w Międzyrzecu Podlaskim – wystawa malarstwa
2014
– „Bieguny zdziwienia” Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2014
– Galeria ProWIZORIUM w Łukowie
2015
– „Cisza w dźwięku” – Galeria Inter Libros Biblioteka Miejska w Puławach
2016
– „Gry przedwstępne” – wystawa rysunku, Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2016
– „Gry przedwstępne” – kawiarnia artystyczna Kofi&Ti Radzyń Podlaski
2016
– wystawa malarstwa w galerii „Na parterze” Miejska Biblioteka Publiczna we
Włodawie
2016
– „Uprzedmiotowiony” – Galeria Centrum Kultury w Łęcznej
2016
– Galeria „Oranżeria” Radzyń Podlaski – wystawa malarstwa
2016
– Parczewski Dom Kultury – wystawa malarstwa
2016
– „Gry przedwstępne” – wystawa rysunku
Ostrów Wielkopolski
2017
– „Gry przedwstępne” – wystawa rysunku ODK Łęczna
2017
– Wystawa indywidualna „Gry przedwstępne & Kompilacje” Galeria Oranżeria
Radzyń Podlaski (rysunek i szkło artystyczne)
2017
– Wystawa indywidualna rysunek i malarstwa Galeria ES Międzyrzec Podlaski
2018
– „Gry przedwstępne” wystawa rysunku Parczewski Dom Kultury
2018
– „Antykomplement” wystawa malarstwa Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie
2018
– „Struktury (nie)pejzażu” wystawa malarstwa w Filharmonii Świętokrzyskiej im.
Oskara Kolberga w Kielcach
2018
–
„Lekki stan skupienia” – wystawa
indywidualne MBP Włodawa
2018
– Wystawa „Stopy” Galeria Oranżeria Radzyń Podlaski
2019
– wystawa rysunku i malarstwa „Wstęp wolny” galeria Nova ChBP – Chełm
2019 – wystawa malarstwa „Wstęp wolny” Centrum Idei
Ku Demokracji” Piotrków Trybunalski
2019
– wystawa malarstwa Kulicka/Grabowska/Szczerbicki – galeria ES Międzyrzec
Podlaski
2019
– Dom Kultury LSM Lublin wystawa malarstwa „Wstęp wplny”
2020
– „Wstęp wolny” wystawa malarstwa Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2022
– „Czego nie mówimy” Centrum Kultury Chrześcijańskiej Wisznice, Siemiatycki
Ośrodek Kultury
Wystawy zbiorowe:
2013
– „Rysunek inaczej” Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2014
– „Tektura” Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2014
– „Krajowa 63” – Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej; kawiarnia artystyczna
Kofi&Ti Radzyń Podlaski
2015
– IV Międzynarodowy Przegląd Sztuki ALTERNATYWY 33 – Ostrów Wielkopolski
2015
– „W poszukiwaniu piękna” wystawa członków PSNP Lublin
2015
– wystawa z okazji 55-lecia PSNP Lublin
2016
– Biennale Sztuk Plastycznych Łęczna
2016
– „Moje drzewo” Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej
2016
– wystawa poplenerowa III Ogólnopolskiego Pleneru Malarskiego Gołaszewo 2016 –
Centrum Kultury Browar B Włocławek
2016
– wystawa poplenerowa XVI Ogólnopolskiego Pleneru Malarskiego Krzymoszyce 2016
2016
– V Międzynarodowy Przeglądzie Sztuki ALTERNATYWY 33 – Ostrów Wielkopolski
2017
– Epoka mistrzów – czas wskaże mistrza Białystok, Łuck/Ukraina, Warszawa
2017
– I Przegląd Sztuki Współczesnej NOWA AWANGARDA, Galeria Szyb Wilson Katowice
2017
– OBECNI malarstwo/grafika – Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie
2017
– Międzynarodowa wystawa „Epoka mistrzów
– czas wskaże mistrza” Dubno, Białystok, Łuck, Warszawa, Tarnopol
2017
– Wystawa XVII Ogólnopolskiego Pleneru Malarskiego Krzymoszyce 2017
2017
– Wystawa XIII Międzynarodowego Pleneru Artystycznego Łęczna 2017
2017
– Wystawa członków PSNP „W poszukiwaniu piękna” Lublin
2017
– Wystawa członków ZPAP Lublin
2017
– Wystawa „Wizje” w Muzeum Regionalnym w Krasnymstawie
2017
– Ogólnopolska Wystawa Real 3 – Muzeum w Koszalinie
2018
– XVIII Ogólnopolski Plener Malarski Międzyrzec Podlaski
2018 –
Wystawa członków PSNP Lublin „Barwą i kreską”
2018 –
„Trzy” wystawa członków bialskiego środowiska plastycznego Galeria Podlaska
2018 – XIV
Międzynarodowy Plener w Łęcznej
2018
– Inspiracje – wystawa prac członków Okręgu Lubelskiego ZPAP
2018 – Wystawa
Project Art. Tarasy Zamkowe w Lublinie
2019
– Wystawa Project Art. VIVO Lublin „Geometrycznie lub inaczej”
2019
– Otwarta przestrzeń – Most kultury – międzynarodowa wystawa malarstwa Galeria
WOAK, Białystok
2019
– Wystawa Project Art. VIVO Lublin „Na temat”
2019
– Wystawa „Barwy jesieni” Galeria Sztuki Marchand Białystok
2019
– Wystawa XIX Ogólnopolskiego Pleneru Malarskiego Międzyrzec Podlaski –
Krzymoszyce
2019
– Wystawa PSNP Lublin
2020
– Wystawa Project ART „Filtr abstrakcyjny”
2020
– „Świat kobiet” Międzynarodowa wystawa malarstwa – Centrum Promocji Kultury
Warszawa
2020
– „Między błękitem a czerwienią” – Project ART VIVO Lublin
2020
– „Novum” Wystawa Bialskiego Środowiska Plastycznego
2020
– XX Ogólnopolski Plener Malarski Międzyrzec Podlaski – „Tęczowy Folwark”
Krzymoszyce
2020
– „Kiodygresy 2” – Międzynarodowy przegląd sztuki współczesnej Ostróda
2021
– :Świat Kobiet” – Galeria 33 Ostrów Wielkopolski
2021
– „3×50” – Klub Zgody Ośrodka Kultury Kraków Nowa Huta
2021 – 3 x inaczej – wystawa malarstwo Project
ART. VIVO Lublin
2021 – wystawa malarstwa współczesnego
„Eliutrumium” Galeria 33 Ostrów Wielkopolski
2021 – 3×50 Międzynarodowy Przegląd Sztuki
Nowoczesnej Dom Kultury Dorożkarnia w Warszawie
2022 – „Nowe horyzonty” wystawa Bialskiego Środowiska
Plastycznego
2022
– „Między ciszą a brzmieniem” wystawa artystów ZPAP OKRĘGU LUBESSKIEGO w
Filharmonii Świętokrzyskiej
2022
– „In Veritas vino” wystawa poplenerowa PLENER MALARSKI BIAŁOWIESKO-KAZIMIERSKI
edycja III
2022
– WOMEN`S WORLD – Galeria DAP 3 Warszawa
Wystawy pokonkursowe:
2012
– IV Konkurs Plastyczny „Zapachy życia” Rybnik-Boguszowice
2014
– Ogólnopolski Przegląd Twórczości Plastycznej Nauczycieli „Chromy i Achromy”
2014
– 29 Ogólnopolska Wystawa Twórczości Pedagogów Plastyki – Rzeszów
2014
– II Międzynarodowy Konkurs Artystyczny PEJZAŻ WSPÓŁCZESNY – Częstochowa
2015
– 43 „SALON ZIMOWY” w Radomiu
2015
– VII Ogólnopolski Konkurs Rysunku Węglem Łęczna
2015
– 5. Międzynarodowy Konkurs na Rysunek im. Andriollego Nałęczów
2015
– 8 Międzynarodowe Biennale Twórczości Artystycznej Nauczycieli Tarnów
2015
– VII Ogólnopolski Konkurs Malarski Triennale z Martwą Naturą BWA Sieradz
2016
– XIII Ogólnopolskie Biennale Twórczości Plastycznej Nauczycieli Zamość
2016
– 30 Ogólnopolska Wystawa Twórczości Pedagogów Plastyki – Rzeszów
2016
– XIII
Międzynarodowy Jesienny Salon Sztuki BWA Ostrowiec Świętokrzyski
2016
– 4 Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego – Jesienne konfrontacje
BWA
Rzeszów
2016
– Udział w 44 Salonie Zimowym – Radom
2016
2016 – V
Międzynarodowe Biennale Obrazu Qadro-Art. – Łódź 2016
2017
– Konfrontacje sztuki Warszawa – kategoria rysunek – Mazowiecki Instytut
Kultury, Galeria TEST
2017
– III Międzynarodowy Konkurs Artystyczny „Pejzaż współczesny Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie
2018 – XIV
Ogólnopolskie Biennale Twórczości Plastycznej Nauczycieli – Lublin
2018 –
wystawa malarstwa Projekt ART w Port Łódź
2018
–
„Barwy morza” – ogólnopolska wystawa marynistyczna – Gdynia 2018
2018 – 6.
MIĘDZYNARODOWY KONKURS NA RYSUNEK ANDRIOLLEGO Nałęczów 2018
2018 – 45
Salon Zimowy Radom
2018 – IV
Międzynarodowy Konkurs Artystyczny „Pejzaż Współczasny” Częstochowa 2018
2018 –
Międzynarodowe Biennale Obrazy Qadro-Art. Łódź 2018
2020 –
Ogólnopolska Wystawa Twórczości Pedagogów Plastyki Rzeszów 2020
2020 –
25 Międzynarodowy Wschodni Salon Sztuki Lublin 2020
2021 –
VI Ogólnopolski Konkurs Plastyczny KOLAŻ – ASAMBLAŻ BWA Olkusz
2022 – 12. Triennale małych form malarskich Galeria Sztuki
Wozownia Toruń
Marian Korczyk
Urodzony 28,01,1953r w Branicy Radzyńskiej. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie ukończył w 1973r.
Obecnie mieszka i tworzy w Radzyniu Podlaskim.
Po ukończeniu szkoły prawie od początku i nieprzerwanie zajmuje się rzeźbą sakralną, wystrojem wnętrz kościelnych, projektami i realizacjami na rzecz kościoła.
Pracuje przeważnie w drewnie lipowym i jest to jego ulubione tworzywo, choć również wykorzystuje inne gatunki drewna.
Oprócz rzeźby sakralnej zajmuje się także rzeźbą świecką kameralną, jak sam twierdzi jest to pewna odskocznia od pracy codziennej zarobkowej.
Jest autorem kilkudziesięciu realizacji sakralnych w Polsce jak również i za granicą. Uczestniczył w kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Jedną z poważniejszych realizacji artystycznych była praca przy projekcie
i realizacji Ołtarza Papieskiego w Drohiczynie na czas pielgrzymki Jana Pawła II do Polski 1999r.
Prace Mariana Korczyka znajdują się w:
Katedrze Siedleckiej(krucyfiks wiszący nad ołtarzem mszalnym, rama do obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, tron biskupi)
Katedra Drohiczyńska( elementy snycerskie do wystroju wnętrza)
Konkatedra Niepokalanego Serca NMP w Sokołowie Podl.(Projekty i prace snycerskie do wystroju wnętrza: ołtarz główny, ołtarze boczne, chrzcielnica, prospekt organowy)
Bazylika w Kodniu ( rzeźba św. Eugeniusza)
Kościół pw.MBNP w Radzyniu Podl.( Projekt ściany głównej ołtarza. Trzy trzymetrowe figury do Pasji, Chrystus na krzyżu, a pod krzyżem św. Maria z Janem, projekt chrzcielnicy z dwumetrową figurą Jana Chrzciciela, dwumetrowa pieta przy wejściu do kościoła, projekty ołtarzy bocznych)
Kościół bł. Honorata Koźmińskiego w Białej Podl. (figura Chrystusa na krzyżu w ołtarzu głównym)
Kościół pw. św. Anny w Lubartowie( kopia Matki Boskiej Kębelskiej, cykl kapliczek z rzeźbami przedstawiającymi postacie związane ze ś. Anną )
Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Żarach (krucyfiks zawieszony w łuku tęczowym)
Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Siedlcach ( projekt ołtarza , wykonanie trzymetrowej figury na krzyż, projekt ołtarza bocznego i wykonanie elementów snycerskich)
Kościół pw. Narodzenia NMP w Hołubli (Droga Krzyżowa wokół kościoła.)
Dom Rekolekcyjny w Siedlanowie (Projekt ołtarza kaplicy, wykonanie krucyfiksu w ołtarzu głównym, kapliczki Drogi krzyżowej umieszczone w lasku otaczającym Dom Rekolekcyjny)
Kościół po unicki pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Bezwoli odtworzony po pożarze ( projekty ołtarzy, konfesjonału i wykonanie elementów snycerskich)
Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Lubartowie (wykonanie figury Chrystusa , Marii i Jana wys. rzeźb 4m i to są największe rzeźby jakie wykonał artysta)
Kościół pw.św. Anny w Jelonkach diecezja łomżyńska ( anioły adorujące ukrzyżowanego Chrystusa,rzeźba św. Anny z Maryją, elementy snycerskie)
Kościół we Francji w Marles-les-Mines (miasteczko górnicze): Église Saint-Stanislas de Calonne-Ricouart (Rzeźba św. Barbary)
Kościół pw. św Katarzyny w Małaszewiczach ( rzeźba św. Katarzyny i Droga Krzyżowa)
Najstarszym obiektem sakralnym w którym znajduje się jego rzeźba (św. Antoni) jest romański XIsto wieczny kościół pw.Imienia Najświętrzej Maryi Panny w Inowrocławiu.
Jego prace posiada także wielu prywatnych kolekcjonerów w kraju i za granicą.
To fascynujące móc obserwować efekty pracy twórczej i podziwiać to, co autor przed nami odkrywa. „Usłyszeć” co komuś w duszy gra, poznać materiały jakimi się posłużył i w jaki sposób je potraktował: polerował, gładził czy wręcz przeciwnie – brutalnie porysował, zmatowił, palił ogniem lub pozostawił pierwotne surowe chropowatości. Zobaczyć wyciągnięte na wierzch przemyślenia, ubrane w charakterystyczne dla artysty kształty, formy i kolory.
W rzeźbiarskim arsenale Mariana Korczyka moją uwagę zwróciły rzeźby, które tworzy on niejako na własne zamówienie – z potrzeby serca i duszy. One to, będąc bardzo osobistymi, mają jednocześnie uniwersalny przekaz, każdy może w nich odnaleźć także swoją historię. Prace te opowiadają o sytuacjach, jakie się w życiu przytrafiają, zahaczają o „ból istnienia” i egzystencjalne dylematy. Twórca jest tu kimś, kto wizualizuje to w swojej wyobraźni i przekłada na język plastycznej metafory.
Marian Korczyk pracuje głównie w miękkim, przyjaznym rzeźbiarzom lipowym drewnie, lecz czasem sięga także po zwykły polny kamień. Ucieka się wtedy do ciekawego zabiegu artystycznego – zestawia ze sobą te dwa materiały, tworząc przy tym obiekty niebanalne w swojej istocie i treści.
Na szczególną uwagę zasługuje tu cykl rzeźb inspirowanych losem biblijnego Hioba – Hiob I, Hiob II, Hiob III. W pracach tych twórca, umiejętnie dąży do połączenia aluzji figury ludzkiej (realistycznie ujęte są tylko fragmenty ciała) z abstrakcyjną formą wzbogaconą kamiennym elementem. Konsekwentnie poszukując adekwatnych środków wyrazu w swoim działaniu balansuje na granicy figuracji i abstrakcji. W opowieści o Hiobie uwaga odbiorcy skupia się na werystycznie przedstawionych ramionach i dłoniach dźwigających kamienny ciężar. Ciężar ten można odczytywać w sensie dosłownym, ale także mentalnym, a nawet metafizycznym.
Z Hiobem (I, II, III) przechodzimy jakby kolejne etapy radzenia sobie z trudami życia. Od smutku, zwątpienia poprzez mobilizację i końcowy triumf. Dłonie trzymają kamień mocno i z determinacją, są silne, skupione na działaniu, czujne. Kamień – Skała, interpretowany jako symbol Boga, wraz z gestem Hiobowych dłoni, oznaczać może silne przywiązanie do wyznawanych wartości oraz niezachwianą wiarę w celowość życiowych, czasem trudnych, doświadczeń oraz finalne odwrócenie złego losu. Rzeźby te niosą pozytywne przesłanie, emanują wewnętrzną siłą, dającą nadzieję na pokonanie każdej sytuacji.
Także motywy z cyklu Kamiennych Konstelacji (2007 r) wpisują się w poszukiwanie artystycznego połączenia dwóch pierwotnych ziemskich materii – drewna i kamienia. Twórca bawi się formą. Wykorzystuje możliwości rzeźbiarskiej ekspresji, jakie ma polny głaz. Jego barwa, kształt, struktura, czyli walory surowego tworu natury, dają niezwykle interesujący efekt. Skromny kamień, nie poddawany rzeźbiarskim zabiegom staje się integralną częścią koncepcji artystycznej, gdzie głównym wyróżnikiem jest asymetria i operowanie miękkimi, skośnie ciętymi płaszczyznami oraz organiczna forma. Elementy drewniane miękko, niczym fala otaczają kamienny obiekt, by gdzie indziej trzymać go zawieszonym w powietrzu, tym samym włączając do kompozycji powstałe w ten sposób ażurowe przestrzenie.
Marian Korczyk wykonał także kilka rzeźb figuralnych o tematyce rodzajowej. Nie są to wizerunki konkretnych osób, a raczej personifikacje idei czy stanów emocjonalnych. Dostrzegamy w nich zwrot ku sprawom osobistym, intymnym nawet. Rzeźbiarz portretując przeżycia, zmusza widza do ich rozpoznawania, nazywania oraz wyciągania indywidualnych wniosków. Mam tu na myśli rzeźby należące do cyklu Uskrzydlanie, takie jak: „Gdzie jest moja planeta” (2004) „Zagubiony w kosmosie” czy „Moja Galaktyka”. Ale także figury postaci jak „Nimfa”, „Aniołem twoim miałem być”.
Powstały też dwie rzeźby opatrzone wspólnym tytułem „Wypaleni”. Co ciekawe, w tym przypadku, dla wzmocnienia tytułowego efektu, autor posłużył się żywym ogniem, czego wyraźny, osmolony ślad znajdziemy na rzeźbach.
Wspólnym mianownikiem wymienionych prac jest to, że są to akty lub półakty. Wszystkie wykonane są w podobnej konwencji – jedynie fragmenty postaci zostały wydobyte z rzeźbiarskiej materii. Niektóre z nich ukazane są w spazmatycznym, gwałtownym ruchu, pozostawiając szczególnie szerokie pole dla interpretacji i wyobraźni widza.
Rzeźby Mariana Korczyka są spójne stylistycznie. Charakterystyczna jest prostota kompozycji, syntetyczna, zwarta forma oraz oszczędność w doborze środków plastycznych. Artysta wykształcił własny styl oparty na surowej bryle i zmonumentalizowanej kompozycji. Prace odznaczają się biegłością techniczną widoczną w finezyjnym wykańczaniu powierzchni, odpowiednim doborze i poszanowaniu materiału.
Każde dzieło sztuki zawiera w sobie element autoportretu autora, czyli trudną do nazwania cechę, która każe myśleć o twórcy oraz charakterystycznym tylko dla niego sposobie ukazywania świata. Ta twórcza obecność wpisana jest w strukturę rzeźb kształtowanych jego dłonią i pozostaje tam już na zawsze.
Mgr. historii sztuki Iwona Otrębska
